Diego van Oorschot: ‘Heb veel steun gehad van de club en mijn familie’

Jarenlang op de tribunes staan om jouw club toe te juichen om niet veel later het zwart en wit te mogen dragen over je schouders. Voor veel Heraclieden een droom, voor Diego van Oorschot een realiteit. De laatste zeven maanden zijn die van mooie, maar ook minder mooie momenten. „De laatste vier maanden waren zwaar”.

Als kleine jongen was hij al te vinden op de tribunes van de club en had hij posters op zijn kamer van Thomas Bruns en Marko Vejinovic. „En Samuel Armenteros. Spelers met wie ik vorig seizoen en nu nog steeds het veld heb mogen delen. Dat was natuurlijk geweldig om van hun ervaring te leren”. Voordat hij terecht kwam tussen zijn vroegere helden, doorliep hij eerst de academie.

Galliër
„Ik weet nog dat Jason (van Duiven, red.) en ik te horen kregen dat we mee mochten trainen. Robin (van Duiven) volgde later, die was toen nog te jong”, vertelt Diego. Week in, week uit trainde hij en speelde hij op zondag mee met de toernooitjes op de academie. En iedere keer kreeg hij te horen dat zijn stage verlengd was, tot hij uiteindelijk in een team van de jeugdopleiding terecht kwam. „Dat was nog wel voornamelijk onder de naam van Twente in die tijd”.

En dat was ook wel te merken. Als een Galliër tussen de Romeinen speelde Heraclied Diego in een voor de rest Twents elftal. „Rond de derbies was het twintig tegen één bij ons in het team. Al waren veel van de jongens ook eerst voor Ajax voordat ze voor Twente werden”, grinnikt hij om zijn voormalig ploeggenoten. „Tegenwoordig, met de gedeelde academie en het Regioplan, is dat wel anders. Nu zitten er ook veel meer ‘zwart-witten’ tussen”, vertelt Diego met een kleine glimlach.

Luisteraarsvraag 1:

Beste vriend in de selectie?: “Vanuit de academie Stijn Bultman, Lasse Wehmeyer en Sem Scheperman. Maar overdag zoek ik vooral Ruben Roosken en Emil Hansson op omdat ze dichtbij wonen”

Eigen succes
Terwijl hij training gaf aan het team van zijn broertje bij La Première werd hij gebeld door trainer John Lammers dat hij mee mocht trainen bij Heracles. „Ik heb direct mijn familie gebeld. Bij de eerste training en de eerste oefenwedstrijd stonden ze allemaal langs de lijn”. Op vrijdag 28 april, in de promotiewedstrijd tegen Jong PSV, riep Lammers hem naar zich toe. Onder toeziend oog van zijn familie, vrienden en nog 12.000 andere Heraclieden maakte Diego zijn eerste minuten in het betaald voetbal.

„Er gaat dan heel veel door je lichaam heen”. In dat handje vol met minuten kon hij zijn debuut nog bijna verfraaien door de 4-0 binnen te schieten. „Ik kreeg de bal op 25 meter van het doel en rende richting doel. Achteraf had ik daar voor mijn eigen succes moeten kiezen, maar ik speelde de bal naar rechts en kreeg hem niet weer terug”. Na zijn debuut in de promotiewedstrijd volgde nog minuten in de kampioenswedstrijd tegen Jong Ajax, de seizoensopener in de Arena tegen Ajax, Excelsior en PEC Zwolle.

Luisteraars vraag 2:

Volgend seizoen eerste keuze in rugnummer, welke kies je?: “Mijn favoriete positie gaf het al wel wat weg, maar dan kies ik voor 10“

Steun
Maar zijn optredens kwamen abrupt tot een einde na de oefenwedstrijd tegen Schalke 04. „Het zit in mijn spel om altijd de volle 100% te geven, dus ook in de laatste minuten van een oefenwedstrijd”. Bij een 4-1 achterstand gaat Diego een duel aan waarbij zijn lichaam door bewoog, maar zijn been bleef staan in de zompige akker die door moest gaan voor een voetbalveld. „Toen ik mijn been zag, nadat ik nog probeerde op te staan, wist ik dat het erg was. De gedachte dat ik misschien nooit meer zou voetballen, spookte direct door mijn hoofd!”

„De laatste vier maanden waren heel zwaar”, begint Diego. Aan zijn gezicht zie je dat het hem wat doet wanneer hij eraan terugdenkt. „Ik kreeg veel steun vanuit mijn familie en de club. Maar je zag de club ook struggelen, een trainerswissel. En je kan je team niet helpen.” Vier maanden later verscheen hij weer op het veld in een wedstrijd van de Academie tegen FC Groningen onder 21, waar hij in de rust mocht invallen. „Eigenlijk zou ik het laatste half uur spelen, maar nu werd ik een kwartier voor tijd weer gewisseld”. Het half uur was voldoende voor hem om tot scoren te komen. Een dieptepass en de daaropvolgende één-op-één situatie met de keeper werd door Diego omgeturnd tot een doelpunt.

Luisteraars vraag 3:

Liever een hattrick of de winnende treffer: “Dan kies ik voor de winnende treffer. Een hattrick is mooi, maar een winnende treffer is voor de ploeg en jezelf mooi. Helemaal als het in de derby is, haha.“

Verdienen
Nu hij weer fitter wordt, is het aan Diego om zijn plek weer terug te krijgen. „Ik heb natuurlijk met de trainer gesproken. Het is aan mij om mijn plek in de wedstrijdselectie weer terug te verdienen”, vertelt hij strijdvaardig. En op welke positie zal hij zich dan gaan focussen? „Op de zijkanten of in de spits kan ik wel spelen. Maar mijn favoriete positie is wel de ‘10’ positie.” Dat alles zal eerst moeten wachten tot de trainer weer een beroep op hem gaat doen. „Ik ben nu nog niet volledig terug van mijn blessure en het is ook niet dat ik in zowel de Keuken Kampioen Divisie als de Eredivisie veel minuten heb gemaakt. Ik zal mijzelf gewoon eerst moeten gaan bewijzen!”